Buddha Sakyamuni
mengungkapkannya dengan jelas bahwa masa keberlangsungan DharmaNya adalah 12
ribu tahun, sekarang sudah berjalan hingga 3 ribu tahun, masih tersisa 9 ribu
tahun lagi.
Maka itu dunia ini
takkan kiamat, Planet Bumi masih eksis. Lantas apakah manusia masih ada? Ini
sulit dikatakan. Manusia takkan musnah seluruhnya. Meskipun dilanda bencana,
namun sebagian manusia masih tetap bertahan.
Ketika kurun waktu
12 ribu tahun berlalu, dimana masa keberlangsungan Dharma Buddha Sakyamuni
berakhir, Bodhisattva Ksitigarbha akan mewakili Buddha Sakyamuni membabarkan
Dharma kepada para makhluk.
Bodhisattva Ksitigarbha
adalah putra berbakti, seperti yang disebutkan di dalam “Ksitigarbha Sutra”, sebagai
berbakti dan menghormati Guru, dua sikap ini dapat menyelamatkan para makhluk,
menjauhi penderitaan dan memperoleh kebahagiaan.
Sampai akhirnya
Buddha yang berada di urutan ke-5 dari Era Bhadrakalpa, yakni Bodhisattva Maitreya,
lahir dan mencapai KeBuddhaan di dunia ini, saat itu Buddha Dharma akan berjaya
kembali.
Kutipan
Ceramah Master Chin Kung 27 April 2010
世尊說得很詳細，他的法運是一萬二千年，現在還沒有過三千年，後面還有九千年。所以世界末日，世界不會有末日，這個地球會存在。但是人能不能存在？這個就很難說。地球會存在，人不會在這個世界上完全消滅的，不可能。世界上雖有災難，人有一部分不在了，還有一部分會存在這個世間。縱然釋迦牟尼佛法滅了，《法滅盡經》裡面說得很清楚，這個世界還存在。釋迦牟尼佛法運沒有了，地藏王菩薩代替佛教化眾生。用什麼方法教？教孝。地藏菩薩是孝子，《地藏經》裡所講的是孝親尊師，就這兩樣東西就能夠救眾生，就能夠幫助眾生離苦得樂，孝親尊師。一直等到底下一尊佛出世，第五尊佛彌勒菩薩到這個世間來作佛，那個時候佛法又興旺起來。
文摘恭錄 — 淨土大經解演義 （第二十三集） 2010/4/27
Sampai di Alam Sukhavati, anda takkan berminat lagi pada logam mulia
dan batu permata, mengapa demikian? Emas di sana digunakan buat mengaspal
jalanan, buat apa anda menghendakinya? Batu permata digunakan sebagai bahan
bangunan.
Lain halnya di alam saha kita ini, emas dan batu permata sangat
langka, sedangkan di Alam Sukhavati malah terlampau banyak, buat apa anda
menghendakinya?
Sesungguhnya, benda apa yang paling berharga di dunia kita ini? Yakni
udara, 5 menit saja kita tidak bernafas maka nyawapun melayang. Lantas siapa
yang serakah akan udara? Siapa yang akan menyimpan dan menyembunyikan udara di
dalam brankasnya? Padahal udara lebih berharga daripada batu permata.
Kutipan
Ceramah Master Chin Kung 27 April 2010
到西方極樂世界，金銀財寶你不要了，為什麼？黃金人家是鋪地的，你要它幹什麼？這些珠寶在西方極樂世界是建築材料，蓋房子，做磚牆的。我們這個世間大家很稀奇，是什麼？太少了。到那個地方就太多了，取之不盡，用之不竭，你要它幹什麼？我們這個世界上講，最寶貴的是什麼？是空氣，人五分鐘沒有空氣就不能活命。誰貪空氣？什麼人會把空氣拿去儲藏起來當寶貝？它比金銀財寶更重要。
文摘恭錄 — 淨土大經解演義 （第二十三集） 2010/4/27
Hidup di dunia ini, segalanya menuruti jodoh, menerima apa adanya,
takkan memaksakan kehendak, apapun juga bagus, tidak ada satupun yang tidak
bagus, hidup ini akan terasa bahagia dan bebas.
Ajaran Buddha mengajari kita untuk menuruti jodoh dan takkan
memaksakan kehendak; memaksakan kehendak contohnya adalah saya harus
bagaimana-bagaimana, kalau begini anda akan sangat tersiksa; sebaliknya adalah
menuruti kehendak para makhluk, bersukacita pada jasa kebajikan yang dilakukan
orang lain, begini barulah terasa bahagia.
Membantu semua makhluk menjauhi penderitaan dan memperoleh
kebahagiaan, memberikan teladan dalam bentuk tindakan nyata. Maka itu para
insan suci dan bijak jaman dulu akan memilih karir apa? Menjadi tenaga
pengajar.
Para insan terpelajar jaman dulu, dia akan berkarir di bidang
pendidikan. Yang lulus ujian negara akan menjadi pejabat mengabdi pada negara,
sedangkan yang tidak lulus ujian negara akan menjadi guru.
Waktu itu menjadi guru itu hidupnya sangat susah, dijuluki pelajar
miskin, meskipun serba kekurangan, namun kedudukannya di dalam masyarakat
sangat tinggi. Mengapa demikian? Oleh karena dia mendidik generasi selanjutnya,
memberi teladan dalam bentuk tindakan nyata.
Seperti “Di Zi Gui”, “Risalah Ganjaran dan Balasan Setimpal”, “Empat
Ajaran Liao-Fan”, dia sanggup mengamalkannya, merupakan teladan bagi masyarakat
luas, tahu merasa puas dan bersyukur, menciptakan budaya yang baik di dalam
masyarakat, bila setiap insan tidak serakah maka masyarakat akan tenteram, wilayah
tersebut takkan dilanda bencana.
Maka itu para insan terpelajar tersebut tampaknya tidak menciptakan
prestasi apa-apa, namun sesungguhnya pengabdian mereka pada masyarakat adalah
sangat besar.
Kutipan
Ceramah Master Chin Kung 27 April 2010
活在這個世間一切隨緣，不攀緣，什麼都好，沒有一樣不好，你生活得多快樂、多自在。佛教我們隨緣不攀緣，攀緣是自己一定要想怎樣怎樣，那你就有苦；恆順眾生，隨喜功德，這裡頭就有快樂。「為拔一切眾生苦故」，幫助一切眾生離苦得樂，要做樣子給人看，身行，身要做到，言教。所以我們看到，古今中外大聖大賢，他們一生選擇什麼行業？教學，教書。古時候的讀書人，他從事的行業就是教學。考取功名他就去做官，考不取都從事於教學工作。那個時代，教學的雖然很清苦，叫窮秀才，非常辛苦，物質生活條件很差，但是社會地位很高。為什麼？他照顧下一代，他身體力行。像我們現在講的《弟子規》他都做到，《感應篇》他都做到，你們看看《了凡四訓》裡面所說的，你就曉得。他真做到，他是社會上很好的榜樣，知足常樂，給社會造成很好的風氣，人沒有貪心，社會就會安定，這個地區就不會有災難。所以這些人雖然看不出什麼，他實際上對社會有很大的貢獻。
文摘恭錄 — 淨土大經解演義 （第二十三集） 2010/4/27
